Belevenissen in Banos

Banos staat bekend als het centrum van Ecuador als het gaat om de outdoor activiteiten. Onze eerste dag in Banos gaan we naar de casa del arbol (boomhut). Aan een boom hangt een schommel waarbij je een mooi uitzicht over de vallei hebt. Hier worden altijd veel foto's gemaakt door toeristen, aangezien het net lijkt of je boven de vallei hangt met de schommel. We moesten hier dus ook wel een kwartier in de rij staan om even 30s te schommelen, maar vooruit. Op de terugweg gingen we langs een grotere schommel, dat was ons aangeraden door de hoteleigenaar. Deze schommel was 32 meter hoog en hierdoor had je wel echt het gevoel alsof je midden boven het dorp hing. Deze was ook niet toeristisch en druk, dus mocht je ooit in Banos komen, dan is dit zeker een aanrader!

Banos staat bekend om de birdge swing. Dit is een soort bungeejump, maar dan swing je in plaats van het veren van het touw. Het touw zit aan de achterkant van de brug vastgemaakt, terwijl je van de voorkant afspringt. Hierdoor hangt het touw scheef en wordt je na de vrije val heen en weer geslingerd. De brug is circa 100 meter hoog, maar de sprong is ongeveer 45 meter. We wilden dit wel eens even bekijken, maar er was weinig te zien bij de brug. Morgen maar weer proberen.

De 2e dag in Banos hebben we canyoning gedaan. Dit is eigenlijk het afdalen door een rivier in een canyon. We moesten een stukje ziplinen, een paar keer abseilen, een paar kleine sprongetjes doen en één hoge sprong. Ze zeiden dat het 15m hoog was, maar dat leek ons een beetje overdreven. Het was wel zeker een meter of 8 tot 10 hoog. Na het canyoning gingen we weer even bij de brug kijken. Dit keer waren er wel mensen die aan het springen. We twijfelden een kwartiertje, keken even bij anderen en besloten ook maar te gaan. Met een flinke sprong voorwaarts gingen we de swing aan. Nadieh heeft wat blauwe plekken van het harnas over gehouden, maar we hebben het overleefd.

Een dag later wilden we de route van de watervallen fietsen. Een kleine 20km langs meerdere watervallen. Echter het weer goeide roet in het eten, want het regende behoorlijk. We besloten een chill dagje in te lassen en we namen een Ecuadoriaanse versie van een turks stoombad en gingen vervolgens met de bus naar Riobamba.

In Riobamba gingen we downhill van de Chimborazo fietsen. Volgens ons gebruikelijke systeem is de Mount Everest de hoogste berg ter wereld. Dit is indien er vanaf zeespiegelniveau gemeten wordt. Volgens een andere systematiek is Mauna Kea op Hawaii de hoogste berg ter wereld. Dit is wanneer er vanaf de voet van de berg tot aan de top wordt gemeten (in dit geval ligt de voet van de berg 6km onder de zeespiegel, dus is de top vanaf zeeniveau niet zo hoog). Een derde systematiek is om de hoogte van de berg vanaf het midden van de aarde te meten. Dit punt staat dus het verst van het middelpunt af en dus gemiddeld het dichtst bij de zon. Als deze systematiek wordt toegepast, is de Chimborazo de hoogste berg van de wereld en de top van ruim 6000m is zelfs ruim 2,2 kilometer hoger dan de Mount Everest. We gingen met de auto naar 4800m hoogte en liepen vervolgens naar 5000 meter hoogte. We waren nu dus ruim een kilometer hoger dan de Mount Everest.

Eenmaal boven hebben we een paar foto's gemaakt en zijn we ook snel terug gelopen, want het begon te sneeuwen. Terug op 4800m hoogte pakten we onze mountainbikes en daalden we af naar 3200m hoogte. Sommige stukken waren best lastig, maar al met al was het een mooie route, door mooie landschappen, met her en der een Vicuna. Het weer viel de rest van de dag mee, maar het bleef bewolkt, dus we hebben geen goede uitzichten op de berg gehad. Na onze trip werden we afgezet bij een busstation en pakten we de bus naar Guayaquil. Hier blijven we 1 nachtje om vervolgens naar de Galapagos te vliegen. Onze grande finale van de reis, waarbij de verwachtingen erg hoog zijn, want dat is wel de reden waarvoor we deze reis gemaakt hebben.

Een kort verslagje, maar dat wordt de volgende keer ruimschoots gecompenseerd. Dus helaas voor de lezers die dit wel fijn vonden ;)