2e deel Safari - Reisverslag uit Masai Mara, Kenia van Niek & Nadieh - WaarBenJij.nu 2e deel Safari - Reisverslag uit Masai Mara, Kenia van Niek & Nadieh - WaarBenJij.nu

2e deel Safari

Door: Niek

Blijf op de hoogte en volg Niek & Nadieh

20 Juni 2014 | Kenia, Masai Mara

16 juni:
Mijn vorige verslag eindigde ik op het moment dat we in de auto richting Masai Mara zaten. Op dat moment kon ik het verslag aftypen want de wegen waren nog redelijk. Ik had er geen half uur langer over moeten doen want toen werden de wegen heel slecht. We hebben ruim 2 uur op een zandpad gereden met flinke bulten en gaten erin. Gelukkig reden we in een safari-jeep met goede vering.

Begin van de middag kwamen we aan op onze overnachtingsplek, Oldarpoi Mara Camp. In vergelijking tot de vorige camps was deze wat minder. Het was erg basic en er ontbraken veel dingen (zoals bijv. een klamboe en wc-papier). Toch had dit camp wel iets. De mensen waren erg vriendelijk, het lag op een mooie locatie en er hing een sfeer van de Masai. Na aankomst gingen we lunchen en kregen we de mogelijkheid een dorpje van de Masai te bezoeken.

Het dorpje lag op 5 minuten lopen van ons camp en samen met een masai meneer van ons camp liepen we die kant op. Het mindere aan de excursie vonden wij dat het nogal leek alsof ze uit waren op geld, ze wilden veel dingetjes verkopen etc. Aan de andere kant was het ook wel erg interessant om te zien hoe zij leefden en wat voor hun belangrijk was. De masai is nog erg gericht op zelfvoorzienendheid en koeien en geiten zijn voor hun erg belangrijk. Als je veel dieren hebt, had je veel macht en mocht je ook veel vrouwen hebben. Dit was dan ook weer praktisch want die vrouwen konden dan helpen met het zorgen voor de dieren. Je merkt wel dat ook die gedachtengang een beetje veranderd bij de jongere generatie, maar het was wel interessant. Daarnaast hebben we ook nog een traditionele dans gezien, meegedaan met het dansen en vuur gemaakt.

Na het bezoek aan het dorpje stond onze jeep al klaar voor de 1e gamedrive in de Masai Mara. Inmiddels is ook duidelijk geworden waarom het een gamedrive heet. De drivers zien het als een game om dieren te spotten. Vind je het dier dan win jij, weet het dier zich te verstoppen dan wint het dier. Daarnaast maken de drivers onderling ook een spelletje ervan wie als eerst het dier vindt. Aan het begin van onze gamedrive zagen wij direct al een leeuw liggen slapen. Deze lag echter diep in de bosjes waardoor je het amper kon zien. Jackson, onze chauffeur, zei dat we op zoek gingen naar eentje die we beter konden zien.

Voordat we een andere leeuw konden vinden zagen we een grote groep olifanten. Hier konden we behoorlijk dichtbij komen en dat was best indrukwekkend. Susan was ook blij want er liep ook een klein baby-olifantje bij. Een poosje later zagen we een aantal busjes langs de weg staan dus dan gaan wij ook kijken wat er aan de hand is. Bleek dat vlak langs de weg een leeuw lag te slapen. Deze was erg dichtbij en dit was erg indrukwekkend. Jammer dat die alleen lag te slapen, maar dit schijnen ze 20 uur per dag te doen. Op onze terugweg naar het camp zagen we een hele hoop gieren op een dode buffel liggen. De buffel was nog maar net gedood. Waarschijnlijk door de 1e leeuw die we vandaag zagen, aangezien dat erg dichtbij de slaapplek van die leeuw was. Terug bij ons camp nwas het tijd voor diner en konden we terugkijken op een geslaagde 1e dag Masai Mara.


17 juni:
Vandaag was de dag dat wij een hele lange gamedrive gingen maken. We gingen om 8uur weg en zouden pas rond 17uur weer terug zijn bij ons camp. Een hele dag in de Masai Mara, spannend wat we allemaal zouden zien en zouden beleven. Zouden we ook onze big five compleet maken? We hadden immers al 4 van de 5 gezien, allemaal van erg dichtbij, maar de luipaard ontbrak nog. Dit is tevens ook een van de lastigste dieren aangezien het erg schuw is en zich goed kan verschuilen. Naast de luipaard hoopten we eigenlijk ook nog wel een cheetah (jachtluipaard) en een krokodil te zien.

Aangezien de vorige dag ’s avonds erg veel regen was gevallen, waren sommige paadjes in het park verandert in modderweggetjes. Jackson verzekerde ons dat dit geen problemen zou opleveren voor de machine, zoals hij zijn jeep noemde. Onze dag begon al snel goed. We zagen een cheetah in het gras liggen. Dit is echt een indrukwekkend beest. Waar de leeuw nog een beetje fors oogt is een cheetah erg atletisch. Het is dan ook een van de snelste dieren (zo niet het snelste dier) ter wereld. Op een afstand van ca 200m stond een groepje impala’s nietsvermoedend te grazen. Jackson zei dat de afstand te groot was om een jacht te zien. De lichaamstemperatuur van een Cheetah loopt tijdens een sprint erg snel op waardoor hij slechts erg kort kan sprinten. Deze afstand was voor hem te groot, helaas konden we de cheetah dus niet in actie zien.

Vervolgens gingen we in de machine verder over de blubberweggetjes, waar we een safaribusje zagen vastzitten in de modder. Even goed kijken of er geen roofdieren waren en vervolgens uit de auto om te helpen drukken. Gelukkig zitten wij in een jeep in plaats van in een busje. Even verderop reden we bijna een hyena aan. Leuk om te zien, maar echt mooie beesten zijn het niet. Inmiddels was er in de wijde omtrek niemand anders te bekennen omdat de rest niet over de blubberweggetjes durfde.

Ineens stopte de jeep. Jackson zag wat in de verte, het bleek een cheetah te zijn die door het hoge gras aan het sluipen was. Eigenlijk mag je niet van de gebaande paden afwijken, maar Jackson zei dat de rangers hier toch niet konden komen met hun autootje, dus hij reed door het gras richting de Cheetah, waar hij wel een gepaste afstand bewaarde. De cheetah vond ons echter wel interessant en kwam op onze jeep afgelopen. Dit vonden wij alleen maar mooi omdat wij dan goed de tijd kregen om foto’s en filmpjes te maken en van dichtbij te zien hoe de Cheetah beweegt. De cheetah liep achter onze auto langs en toen we naar de andere kant van de auto wilden kijken zat de cheetah ineens boven op onze jeep. Wij hadden ons safaridak open en dus keken we zo vanaf een halve meter richting de cheetah. Het was een erg spannend moment aangezien hij zo de auto in kon springen. Jackson had het al een keer eerder meegemaakt en verzekerde ons dat de cheetah de auto gebruikt als uitkijkpunt en dat hij het niet op ons voorzien heeft. Wij waren daar nog niet helemaal zeker van en bleven angstvallig op ons plekje. Jackson zei toch dat we hier echt foto’s van moesten hebben dus besloten we maar op onze gids te vertrouwen en af en toe een fotootje te schieten. Nadat de cheetah eraf was gesprongen kwam hij nog een tweede keer bij ons op het dak. Ditmaal waren er ook 2 andere busjes bij gekomen, waardoor zij ook foto’s hebben gemaakt vanaf de buitenkant. Een erg unieke ervaring die bijna niemand meemaakt.

Een klein stukje verderop zagen we een groep leeuwen slapen in een busje. Dit was erg indrukwekkend om te zien, zoveel leeuwen bij elkaar. Na telling bleken het 9 leeuwen te zijn. Af en toe liep er eentje een rondje, maar hoofdzakelijk waren ze lui aan het slapen.

Vervolgens was het tijd om te lunchen en door te rijden naar de Mara rivier. Bij aankomst bij de Mara zagen we al snel een krokodil liggen. Helaas was dit wel wat verder weg, maar we konden natuurlijk moeilijk de rivier ingaan. Een paar 100 meter verderop zagen we een groep met nijlpaarden, wel meer dan 50. Ineens stonden naast onze auto ook 3 giraffen, dit blijven toch erg mooie beesten. Aan de overkant van de rivier stond ook nog een giraf die nog niet overgestoken was. Wij vroegen Jackson om even te blijven en de giraf stond inderdaad op het punt om over te steken. Aan de andere kant van de rivier lagen al 2 krokodillen op de loer om het gevecht aan te gaan. De giraf liep het water in en Nadieh en vooral Susan vonden het nogal zielig voor de giraf. Jackson zei echter dat een giraf behoorlijk sterk is en toch wel een goede kans maakt. Toen de giraf tot zijn knien in het water stond, voelde hij nattigheid (grapje van Maurice!). Hij keek eens goed om zich heen en besloot terug te lopen. Wij baalden hier erg van want een beetje actie leek ons toch wel erg mooi.
Inmiddels waren we al een poos onderweg en was het tijd om om te draaien. Terugweg gingen we langs veel bomen, maar helaas konden we nergens een luipaard in ontdekken. Terugweg nog wel een leeuw met 3 jonkies (verscholen) gezien en een cheetah met een jonkie.

18 juni:
Onze laatste dag van de safari. Voor het ontbijt gaan we nog een gamedrive maken van half 7 – half 9. Helaas gaan Maurice en Susan niet mee want Maurice heeft erg last van zijn buik. (op het moment van schrijven hebben Susan, Maurice en Nadieh last van hun buik, maar hopelijk gaat dat snel over). Dit was onze laatste gamedrive en laatste kans op een luipaard. Wederom zat de luipaard te goed verstopt en won hij de game van ons. Tijdens deze laatste gamedrive zagen we nog wel een moederleeuw met 2 jonkies die aan het eten en aan het spelen waren. Dit was de eerste keer dat we een leeuw echt in beweging zagen en dan zie je toch wel hoe krachtig een leeuw is. Dat we geen luipaard hebben gevonden mag de pret niet drukken, want de ervaring met de cheetah was erg indrukwekkend en ik weet zeker dat het unieker is om een cheetah naast je te hebben zitten dan dat je de big five ziet. Naast de big five hebben we ook zo’n beetje alle andere dieren wel gezien, zoals gnoe’s, struisvogels, nijlpaarden, krokodillen, giraffen, zebra’s, hyena’s, jakhalsen, impala’s, andere antilopen etc.

Vervolgens was het tijd voor onze rit terug naar Nairobi. Een saaie lange rit dachten wij. Een lange rit werd het zeker, maar saai was het niet. Ongeveer halverwege kwamen we stil te staan. Even verderop was een vuurtje midden op de weg. Lokale mensen wilden aandacht en besloten de weg te blokkeren. Na een uurtje of 2 kwam de politie en probeerde door middel van traangas de blokkade op te heffen. Via de onderlinge communicatie van de safaribedrijven hoorden wij dat het wachten was op de gouverneur die nog heel ver weg was. We besloten dus een andere route te kiezen over zandpadjes door de weilanden om zo om de blokkade heen te rijden. Dit leek heel lang goede te gaan totdat we ineens aangehouden werden door 3 personen. Wij mochten wel doorrijden, maar alleen als we geld betaalden. Zij hadden eigenlijk geen recht om het geld te eisen want het land of de weg was niet van hun, maar zo schijnt dat hier te werken. We waren met heel wat safaribusjes dus er werd betaald en we mochten verder. Gelukkig konden we vanaf daar weer normaal doorrijden en waren we precies op tijd in het hotel in Nairobi om Nederland te zien winnen van Australie. Morgen vliegen we naar de kust, waar we lekker in een all inclusive resort kunnen uitrusten van de safari. Hier krijgen we nog een rondleiding door het dorpje van een Nederlandse vrouw die daar een paar jaar woont. Daarnaast gaan we nog met een mevrouw van de Verkaart groep naar een internaat voor weesmeisjes. Volgende week komt er nog een verslag van het laatste deel. Deze zal niet zo heel lang zijn, aangezien we voornamelijk rustig aan zullen doen ;)

P.S. Als het lukt zal ik nu ook een aantal foto's erop zetten!

  • 20 Juni 2014 - 13:45

    Mariet:

    Zoooooo wat weer leuk geschreven Niek. wat een mooi verhaal.
    Ik heb de foto gezien met die cheetah op het dak.....pff best eng zeg.maar wel super mooi.
    Dat hebben wij niet mee gemaakt toen wij daar op safari waren. `misschien komen ze ook niet voor in ``Tsavo. Dat weet ik niet.
    Die giraffes zijn ook imposante beesten he om te zien.Geweldig!!!!
    Misschien moeten we toch nog maar eens op safari en dan ook naar de Masai Mara.

    Volgende week woensdag dus naar Lutfiya. Niet vergeten haar de brief te overhandigen.
    Hopelijk heeft ze tijd om wat terug te schrijven. Ben benieuwd.

    Nu maar lekker genieten in het luxe resort!! Veel plezier Niek Nadieh Maurice en Susan.xxx

    MAMA





  • 20 Juni 2014 - 23:30

    Jantje:

    Heeey lieve 4, hoe is't nu dan met de buikjes? Toch geen nare gevolgen van 'verkeerd voedsel'?
    We hopen maar dat het een korte 'inzinking' was en dat jullie gezond verder kunnen genieten.
    Niek, man, je kan altijd nog schrijver worden, mocht er onverhoopt ooit een tijdje 'minder werken' om de hoek komen kijken. Gigaleuk verslag, met veel wetenswaardigheden. Jammer hé, dat jullie de moordpartij op de giraffe hebben gemist. Nee, ik weet wel dat het niet echt de bedoeling was om dat mee te maken maar kan me wel voorstellen dat de hartjes beginnen te kloppen als je een gevecht verwacht tussen zo'mooie giraffe en brrrr.......... hele angstaanjagende krokodillen. Maar dan had je vermoedelijk gehoopt dat de giraffe toch wel door had kunnen gaan met leven. Toch?
    Zo hey, en nu dan op naar heel ander genieten, lekker een poosje zonnebaden en pierewaaien.
    trouwens, die Jackson kon je er wel goed bij hebben, of niet dan?

    Nou, jongs en wichter, geniet ze verder ennuh: foto's, jaaaa, graag!! Jantje (&Anne natuurlijk!) Nadieh (en Niek), groetjes van oma, dat moest ik nog even zeggen :-)

  • 21 Juni 2014 - 22:19

    Jannie Grooten:

    Super,geweldig wat weer een belevenis, het was echt wel spannend Nadieh, zo op de foto leek het niet zo eng. Jantje heeft gelijk Niek. Jij kunt altijd nog schrijver of reporter worden.
    Nog veel plezier!!!

  • 21 Juni 2014 - 22:30

    Oom Ep En Tante Riekie:

    Jullie beleven wel veel waren jullie niet bang voor die wilde dieren ik zou het wel zijn nog heel veel plezier en gezond weer komen groetjes oom ep en tante riekie doeiiiiiiiiiiiiio




  • 22 Juni 2014 - 00:01

    Natasja:

    Wauw meid wat een verhalen en wat een mooie tijd daar... veel plezier nog allen en wel weer veilig terugkomen hoor.. jou kennende??

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Niek & Nadieh

Niek en Nadieh in West Canada

Actief sinds 22 Juli 2013
Verslag gelezen: 966
Totaal aantal bezoekers 25141

Voorgaande reizen:

05 Juli 2017 - 28 Juli 2017

Huwelijksreis Ecuador

20 Juni 2016 - 07 Juli 2016

Bali

12 Juni 2014 - 28 Juni 2014

Kenia 2014

19 Juli 2013 - 08 Augustus 2013

West Canada

Landen bezocht: