Van de bergen naar de zee!
Door: Niek & Nadieh
Blijf op de hoogte en volg Niek & Nadieh
29 Juli 2013 | Canada, Powell River
Dit keer een verhaal met iets minder belevenissen dan de vorige twee. In deze dagen trekken we van de bergen richting de zee.
26 juli
Vandaag verlaten we de Rocky Mountains en trekken we richting de westkust van Canada. Vandaag staat de 300 kilometer lange rit van Jasper naar Clearwater op het programma. Onderweg komen we langs Mount Robson (ook genoemd in het vorige verslag). Vandaag hing er een klein wolkje rond de top, maar met wat geduld verdween ook dit wolkje. We hadden dus 2 dagen op rij een goed zicht op de top. Halverwege kwamen we langs de plaats Valemount, hier hebben wat te lunchen gehaald en hebben een wandeling gemaakt door wetlands. Er stond dat er een burcht van de bevers te zien moest zijn, maar wij konden niks vinden. Wel hebben we hier even lekker onze lunch opgegeten.
Aangekomen in Clearwater tikte de thermometer van de auto zelfs de 38 graden aan. We hebben bij het visitors center wat informatie opgedaan en gevraagd of we ergens een duik konden nemen. Toepasselijk genoeg kon dit het beste in het Dutch lake. Toen we nog maar net aan het zwemmen waren ging de zon achter de wolken en het begon dus flink af te koelen. Toen zijn we doorgereden naar Wells Gray Provincial Park, waar Clearwater bekend door is. In dit park bevinden zich veel watervallen en wij hebben er 3 bekeken, de Spahats, Dawson en Helmcken Falls. Daarna hebben we nog even op het terras van ons b&b genoten van het mooie weer. Het is alle dagen ongeveer tussen de 25 en 30 graden geweest tot nu toe.
27 juli
Vandaag stond weer een rijdag op het programma. De bestemming is het wintersportgebied Whistler. Dit is de verste afstand die wij in onze vakantie op één dag afleggen, meer dan 400 kilometer. Vlak voor Whistler is de enige bijzonderheid langs deze route, de Joffre Lakes. Er is een lower, middle en upper lake en hoe hoger je komt, hoe mooier ze worden. We hadden gelezen dat de upper lake wel een flinke wandeling was, dus we besloten om tot de middelste te lopen. Toen we dachten dat we ongeveer bij het middelste lake waren, vroegen we terugkomers hoever het nog was. We moesten toch zeker nog wel 20 minuten lopen. Dat was een flinke tegenvaller want we waren al behoorlijk moe en het was soms behoorlijk klauteren over stenen en boomwortels. Iedereen keek ons ook vreemd aan dat wij dit op onze slippers aan het doen waren. Aangekomen bij middle lake was het wel erg mooi. Een groenblauw meer met op de achtergrond een gletscher. Toen we hoorden dat upper lake slechts 20 minuten verder was besloten we dat ook maar te doen. Dit meer was nog mooier dan middle lake, het lag nog dichterbij de gletscher en werd omringd door bergen die in het meer verdwenen. De terugweg was een stukje makkelijker. In totaal hadden we namelijk meer dan 400 hoogtemeters (meer dan de hoogste berg in Nederland) gemaakt en bij terugkomst hadden we een wandeling van 11 kilometer erop zitten over rotsen, boomwortels, riviertjes etc. We waren bij terugkomst behoorlijk kapot maar het was een leuke onderbreking van de lange reis. Na een half uurtje rijden konden we inchecken in ons hotel in Whistler en hebben we de beentjes tot rust laten komen in het zwembad en de jacuzzi bij het hotel.
28 juli
In Whistler zijn heel veel outdoor activitieiten. Wij besloten om een mountainbike te gaan huren en door de bergen en bossen van Whistler te crossen. Voordat we dit gingen doen namen we eerst een flink ontbijt. Bij ons hotel zat geen ontbijt bij in, maar ze adviseerden ons om bij het restaurant tegenover het hotel te ontbijten. Dat was echter niet kinderachtig en dit konden we goed gebruiken voordat we gingen fietsen.
Toen we weg wilden fietsen zagen we een groep mensen op plein naar iets kijken, dus dat leek ons ook wel interessant. Het was iets wat we nog nooit gezien hadden, namelijk een wedstrijd verspringen voor honden. Er was een soort catwalk gemaakt met aan het eind een zwembad. De baasjes gooiden een bal in het zwembad en de hond moest zo ver mogelijk het zwembad in springen, erg apart volk hier. Wij besloten om zelf maar te gaan sporten en begonnen met een groen trail, dit was het makkelijkst. Wij vonden het echt behoorlijk pittig en het ging op en af en de heuvels waren behoorlijk steil. Later kwamen we erachter dat makkelijk niet ging over de conditie, maar over de moeilijkheid van het pad. We pakten namelijk een klein stukje blauw, maar dit was smal en vol met rotsen. Het leek ons geen goed idee om heel ingewikkelde paden te volgen en besloten om alleen onze conditie te testen. Uiteindelijk hebben we toch zo’n 15 a 20 km gefietst in het dorp waar de Olympische winterspelen in 2010 zijn gehouden (officieel was het Vancouver, maar dit wintersportgebied is beter). We besloten om onze beentjes maar weer rust te geven in de jacuzzi en zwembad van ons hotel. Daarna zijn we uit eten geweest bij Amsterdam Pub. Nadieh had nacho’s besteld en ze werd gewaarschuwd dat het een grote portie zou zijn. Groot was echter niet het juiste woord, de berg was eerder gigantisch. Ik heb Nadieh nog aardig meegeholpen, maar samen kregen we de berg niet weg. Lekker was het wel trouwens. Een foto van de nacho’s staat in het fotoalbum. Let niet op het oog van Nadieh, ze is door een mug geprikt net onder haar wenkbrauw en dat was behoorlijk opgezwollen. Inmiddels is het wel weer helemaal weggetrokken, maar dat verklaart de blik op de foto!
29 juli
Vandaag was het alweer tijd om Whistler te verlaten en dan definitief naar de kust te vertrekken. De rit ging van Whistler naar Powell River, gelegen aan de Sunshine Coast. In het begin van de rit moeten we rijden richting de kust over de Sea-to-Sky highway (in ons geval dus andersom, van sky naar sea). Onderweg hebben we de Brandywine Falls en de Shannon Falls bekeken. Beide niet indrukwekkend maar wel leuk om even gezien te hebben. We hebben nu ook wel genoeg watervallen gezien. Aangekomen aan de kust moesten we langs de kust naar het noorden, waarbij we twee keer hulp van de veerboot nodig hadden. Deze fjorden zijn zo diep landinwaarts dat er geen weg over het land loopt vanaf beide punten. Het was leuk om vanaf het water even naar het land en de eilanden te kunnen kijken. Tussen de ferries door reden we over de highway 101. Dit is de langste highway ter wereld en is 15.020 kilometer lang. Hij loopt vanaf Lund, vlakbij ons eindpunt, naar Casto in Chili. Vandaag eindigden we 20 kilometer van het begin-/eindpunt in Powell River. We overnachten hier bij John en Christy, 2 Nederlanders die naar Canada zijn geëmigreerd. Ze zijn hier een outdoor bedrijf begonnen en morgen gaan we met John op een tweedaagse kayak-tocht. We vertrekken met z’n 3en in 2 kayaks (Nadieh en ik samen, anders kunnen we John niet bijhouden) en overnachten ergens op een onbewoond eilandje in een van de fjorden ten noorden van de Sunshine Coast. Voordat we gaan kayakken slapen we eerst een nachtje in de cabin in de achtertuin van John. Het wordt nog een spannend nachtje, want vanochtend heeft John een drol van een beer gevonden in zijn tuin. Dit betekent dat de beren hier ’s nachts rondlopen. Voor ik het vergeet te vermelden, wij moeten naar de wc een paar meter verderop lopen, in het donker door een tuin vol met beren lopen ;)
26 juli
Vandaag verlaten we de Rocky Mountains en trekken we richting de westkust van Canada. Vandaag staat de 300 kilometer lange rit van Jasper naar Clearwater op het programma. Onderweg komen we langs Mount Robson (ook genoemd in het vorige verslag). Vandaag hing er een klein wolkje rond de top, maar met wat geduld verdween ook dit wolkje. We hadden dus 2 dagen op rij een goed zicht op de top. Halverwege kwamen we langs de plaats Valemount, hier hebben wat te lunchen gehaald en hebben een wandeling gemaakt door wetlands. Er stond dat er een burcht van de bevers te zien moest zijn, maar wij konden niks vinden. Wel hebben we hier even lekker onze lunch opgegeten.
Aangekomen in Clearwater tikte de thermometer van de auto zelfs de 38 graden aan. We hebben bij het visitors center wat informatie opgedaan en gevraagd of we ergens een duik konden nemen. Toepasselijk genoeg kon dit het beste in het Dutch lake. Toen we nog maar net aan het zwemmen waren ging de zon achter de wolken en het begon dus flink af te koelen. Toen zijn we doorgereden naar Wells Gray Provincial Park, waar Clearwater bekend door is. In dit park bevinden zich veel watervallen en wij hebben er 3 bekeken, de Spahats, Dawson en Helmcken Falls. Daarna hebben we nog even op het terras van ons b&b genoten van het mooie weer. Het is alle dagen ongeveer tussen de 25 en 30 graden geweest tot nu toe.
27 juli
Vandaag stond weer een rijdag op het programma. De bestemming is het wintersportgebied Whistler. Dit is de verste afstand die wij in onze vakantie op één dag afleggen, meer dan 400 kilometer. Vlak voor Whistler is de enige bijzonderheid langs deze route, de Joffre Lakes. Er is een lower, middle en upper lake en hoe hoger je komt, hoe mooier ze worden. We hadden gelezen dat de upper lake wel een flinke wandeling was, dus we besloten om tot de middelste te lopen. Toen we dachten dat we ongeveer bij het middelste lake waren, vroegen we terugkomers hoever het nog was. We moesten toch zeker nog wel 20 minuten lopen. Dat was een flinke tegenvaller want we waren al behoorlijk moe en het was soms behoorlijk klauteren over stenen en boomwortels. Iedereen keek ons ook vreemd aan dat wij dit op onze slippers aan het doen waren. Aangekomen bij middle lake was het wel erg mooi. Een groenblauw meer met op de achtergrond een gletscher. Toen we hoorden dat upper lake slechts 20 minuten verder was besloten we dat ook maar te doen. Dit meer was nog mooier dan middle lake, het lag nog dichterbij de gletscher en werd omringd door bergen die in het meer verdwenen. De terugweg was een stukje makkelijker. In totaal hadden we namelijk meer dan 400 hoogtemeters (meer dan de hoogste berg in Nederland) gemaakt en bij terugkomst hadden we een wandeling van 11 kilometer erop zitten over rotsen, boomwortels, riviertjes etc. We waren bij terugkomst behoorlijk kapot maar het was een leuke onderbreking van de lange reis. Na een half uurtje rijden konden we inchecken in ons hotel in Whistler en hebben we de beentjes tot rust laten komen in het zwembad en de jacuzzi bij het hotel.
28 juli
In Whistler zijn heel veel outdoor activitieiten. Wij besloten om een mountainbike te gaan huren en door de bergen en bossen van Whistler te crossen. Voordat we dit gingen doen namen we eerst een flink ontbijt. Bij ons hotel zat geen ontbijt bij in, maar ze adviseerden ons om bij het restaurant tegenover het hotel te ontbijten. Dat was echter niet kinderachtig en dit konden we goed gebruiken voordat we gingen fietsen.
Toen we weg wilden fietsen zagen we een groep mensen op plein naar iets kijken, dus dat leek ons ook wel interessant. Het was iets wat we nog nooit gezien hadden, namelijk een wedstrijd verspringen voor honden. Er was een soort catwalk gemaakt met aan het eind een zwembad. De baasjes gooiden een bal in het zwembad en de hond moest zo ver mogelijk het zwembad in springen, erg apart volk hier. Wij besloten om zelf maar te gaan sporten en begonnen met een groen trail, dit was het makkelijkst. Wij vonden het echt behoorlijk pittig en het ging op en af en de heuvels waren behoorlijk steil. Later kwamen we erachter dat makkelijk niet ging over de conditie, maar over de moeilijkheid van het pad. We pakten namelijk een klein stukje blauw, maar dit was smal en vol met rotsen. Het leek ons geen goed idee om heel ingewikkelde paden te volgen en besloten om alleen onze conditie te testen. Uiteindelijk hebben we toch zo’n 15 a 20 km gefietst in het dorp waar de Olympische winterspelen in 2010 zijn gehouden (officieel was het Vancouver, maar dit wintersportgebied is beter). We besloten om onze beentjes maar weer rust te geven in de jacuzzi en zwembad van ons hotel. Daarna zijn we uit eten geweest bij Amsterdam Pub. Nadieh had nacho’s besteld en ze werd gewaarschuwd dat het een grote portie zou zijn. Groot was echter niet het juiste woord, de berg was eerder gigantisch. Ik heb Nadieh nog aardig meegeholpen, maar samen kregen we de berg niet weg. Lekker was het wel trouwens. Een foto van de nacho’s staat in het fotoalbum. Let niet op het oog van Nadieh, ze is door een mug geprikt net onder haar wenkbrauw en dat was behoorlijk opgezwollen. Inmiddels is het wel weer helemaal weggetrokken, maar dat verklaart de blik op de foto!
29 juli
Vandaag was het alweer tijd om Whistler te verlaten en dan definitief naar de kust te vertrekken. De rit ging van Whistler naar Powell River, gelegen aan de Sunshine Coast. In het begin van de rit moeten we rijden richting de kust over de Sea-to-Sky highway (in ons geval dus andersom, van sky naar sea). Onderweg hebben we de Brandywine Falls en de Shannon Falls bekeken. Beide niet indrukwekkend maar wel leuk om even gezien te hebben. We hebben nu ook wel genoeg watervallen gezien. Aangekomen aan de kust moesten we langs de kust naar het noorden, waarbij we twee keer hulp van de veerboot nodig hadden. Deze fjorden zijn zo diep landinwaarts dat er geen weg over het land loopt vanaf beide punten. Het was leuk om vanaf het water even naar het land en de eilanden te kunnen kijken. Tussen de ferries door reden we over de highway 101. Dit is de langste highway ter wereld en is 15.020 kilometer lang. Hij loopt vanaf Lund, vlakbij ons eindpunt, naar Casto in Chili. Vandaag eindigden we 20 kilometer van het begin-/eindpunt in Powell River. We overnachten hier bij John en Christy, 2 Nederlanders die naar Canada zijn geëmigreerd. Ze zijn hier een outdoor bedrijf begonnen en morgen gaan we met John op een tweedaagse kayak-tocht. We vertrekken met z’n 3en in 2 kayaks (Nadieh en ik samen, anders kunnen we John niet bijhouden) en overnachten ergens op een onbewoond eilandje in een van de fjorden ten noorden van de Sunshine Coast. Voordat we gaan kayakken slapen we eerst een nachtje in de cabin in de achtertuin van John. Het wordt nog een spannend nachtje, want vanochtend heeft John een drol van een beer gevonden in zijn tuin. Dit betekent dat de beren hier ’s nachts rondlopen. Voor ik het vergeet te vermelden, wij moeten naar de wc een paar meter verderop lopen, in het donker door een tuin vol met beren lopen ;)
-
30 Juli 2013 - 08:02
Catrien:
He Niek en Nadieh
Wat weer een schitterend verhaal heerlijk ik geniet met volle teugen van jullie verslag en had het niet graag willen missen jammer van je oog nadieh dat jou dat weer moest overkomen maar gelukkig is het weer goed en kijk alweer uit naar het volgende verslag of jullie lekker hebben geslapen tussen de beren hihih lieve luitjes nog heel veel plezier en geniet er van dan doe ik het weeer van het vohende verslag dikke knufff uit emmen -
30 Juli 2013 - 09:00
Susan:
Wat een mooie foto's weer! Echt een mooie natuur.
Van 1 foto wordt ik wel een beetje jaloers hoor, jullie mogen zelf raden van welke! ;-)
Veel plezier met het kayakken en op het onbewoonde eilandje! -
30 Juli 2013 - 10:56
Mariët:
Lieve Niek en Nadieh
Steeds weer leuk hoor jullie verhalen te lezen.Mooi Natuur daar in Canada.Die ene waterval lijkt idd op de niagra waterfalls, maar dan in het klein. Ook niet zo slim van jullie om op de slippers te wandelen.Maar oke het is goed gegaan. Je oog ziet er al weer beter uit op de foto Nadieh. Ik heb een andere foto van je gezien pff toen was het veel erger.
Wel vervelend die muggen, maar ach het gaat weer over!
Op het moment dat ik dit type slapen jullie in cabin bij John in de tuin . Ik hoop dat jullie niet naar de wc moeten vannacht, en anders oppassen !!
Heel veel plezier met jullie kayak tocht en veel plezier op een onbewoond eiland!
liefs mama.
-
30 Juli 2013 - 11:40
Peter:
Hoi Niek en Nadieh
Het wordt volgens mama tijd dat ik ook een reactie op jullie verhaal schrijf. Dus bij deze. Ik vind het trouwens heel leuk om te lezen wat jullie zo al meemaken. Prachtig. Bewaar alles maar goed, dan kunnen wij jullie zo een keer na-apen. En een paar apen tussen al die beren en eekhoorns lijkt ook wel mooi. Over dieren gesproken: ik ben al met Nero aan het trainen. Hij moet met een aanloop van ons muurtje afspringen. Het gaat nog niet echt goed, dus ik denk niet dat hij bij de volgende wedstrijd in de prijzen valt.
Veel plezier daar nog en niet teveel beren op je weg zien. -
30 Juli 2013 - 12:12
Jannie :
Hoi lieve Nadieh en Niek,
Wat weer een mooi verhaal, leuk om dit weer te lezen. Dus jullie hebben een spannend nachtje daar bij John op het erf. Nadieh ik vond het nu wel meevallen, jij zag er alweer goed uit. Beter als die foto die ik zag. Wij wensen jullie veel plezier op het onbewoond eiland. P.S. mooie foto's en wat sportief zijn jullie.
Liefs Pa en Ma -
30 Juli 2013 - 13:15
Jantje:
hahaaaaa, olijkers, bergen beklimmen op slippers. Jaaa, moet kunnen, jullie zijn niet voor een kleintje vervaard :-)) Het boze oog van Nadieh heb ik niet zo ernstig kunnen ontdekken en beren in 'mien toentje': neuh, dat gaat me te ver. Maarre: geweldige verhalen, af en toe behoorlijk pittige reisjes (per fiets of met de benenwagen) maar erna steeds weer heerlijk relaxen. En Nadieh, ik schat zo dat je een kilootje of 10 aankomt, met zulke welgevulde bordjes. Anekdote: Berry Nijzing (collega) vroeg me vandaag naar jullie vakantie. Is ook een droom van hem. Hij zei: "Man, knap, dat broer en zus het zo met elkaar kunnen vinden". Hij dacht dus aan Nick. Ik heb hem uit de droom geholpen en verteld dat jullie lovers zijn! Oooohja, zei Berry (beetje langzaam typetje :-))
Geliefd spul, ga lekker door met genieten en echt, ik kan't niet laten: pas goed op elkaar!!
Knuffel van jantje en d'r love of her life Anne! (hiero alles dik onder controle) -
31 Juli 2013 - 10:20
Hendrik Wilkens :
Hoi nadieh en niek, eindelijk ook een berichtje van mij na dat ik alles gelezen heb, vind k het heel mooi wat jullie beiden zo al doen in zo'n mooi en ver land,allerlei dieren van dichtbiji zien en misschien ze ook aanraken,bergen met sneeuw,watervallen enz wij zien dit alles altijd op een plaatje of op de televisie,
maar jullie zien dit in het echt en wij kunnen nu gratis mee genieten van alle foto's die jullie ons hopelijk nog vele zullen blijven sturen,ik wens jullie beiden nog een mooie lange tijd in canada.
Groetjes van je OMA en opa. -
03 Augustus 2013 - 00:12
Nick:
Moi volk,
ziet er goed uit, veel plezier. -
03 Augustus 2013 - 13:29
Mariët:
Hoi hoi
Nu al op weg naar de kust toch?
Alweer wat te schrijven??
Ben al benieuwd naar het volgend verhaal.
Groetjes uit Erica. -
22 Juni 2017 - 15:23
Wilma:
Wat leuk al is het een paar jaar geleden
Om het verhaal wat jullie hebben beleefd in Canada
Geweldig!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
